Terug naar "Judo 2.0 in de praktijk"

Wanneer we kijken naar jonge dieren zien we slechts 6 bezigheden: Eten, drinken, poepen, plassen slapen en stoeien/klooien/spelen als voorbereiding op zowel jagen als vechten voor lijfsbehoud. Deze zes dingen zijn de basis voor groei, leven en overleven. Stoeiende dieren doen elkaar geen pijn en hebben zichtbaar plezier. Het ontwikkelt zich van simpel rollebollen tot steeds snellere en hardere schijngevechten.

Stoeispelen zijn ook voor kinderen van ongekend belang in de ontwikkeling van kind naar volwassenheid. Hier worden gelijk aan dieren de vaardigheden en reflexen voor overleven getraind en de sociale en maatschappelijke normen verkend en geleerd. Stoeien ligt in de mens opgesloten. Ieder in onze ogen gezond kind stoeit met broertjes, zusjes of hun ouders/grootouders.

Hiervoor hebben we verschillende spelen bedacht die naast de uitgebreide valpreventie een belangrijke plaats in onze lessen innemen. Stoeispelen die simpel te begrijpen, eerlijk, leuk, intensief en vormend zijn.

Psycholoog Dagmar van der Neut schrijft in het maartnummer/2016 van het Psychologie magazine  dat wie (stoei-)speelt, stofjes aanmaakt die de zenuwgroei in de hersenen bevordert, vooral in de gebieden voor het verwerken van emoties en het nemen van beslissingen. Dit spelen leidt tot mentale souplesse, probleemoplossend vermogen en sociale vaardigheden. Wie bovendien tot op latere leeftijd bezig weet te blijven met (stoei-) spelen, is minder vatbaar voor neurologische problemen en “mentale roest”

Via ons Youtubekanaal Judo 2.0 zullen wij een zo snel mogelijk een aantal van deze spelen de revue laten passeren.